Te snel

30 juli 2016 - Colle di Val d'Elsa, Italië

Tien dagen verder en een hele leuke week met Laurien gehad. Lekker bij kunnen kletsen en genoten van het mooie weer en lekkere eten. Na een eerste onrustige nacht met twee dronken engelse jongens op onze kamer in het Hostel een dagje strand gedaan in Marina di Pisa. Beetje acclimatiseren voor Lau ook al was het in Nederland net zo warm.Lucca bezocht en van daar 4 etappes samen gelopen. Weer leuke en afwisselende adressen om te slapen gehad. Voor pelgrims wordt in Italië best goed gezorgd. De laatste nacht samen in het klooster van San Gimignano, in het historische centrum van de stad. Heel bijzonder. We zijn van daaruit ook nog samen naar Florence gegaan waar onze wegen zich na een heerlijk week scheidden.
En toen begon ik voor mijn gevoel echt aan het laatste deel van mijn reis. Eerder al maakte ik me een beetje zorgen over de datum waarop ik in Rome zou arriveren; behoorlijk vroeger dan wat ik had gegokt om daar met Corstiaan af te spreken.
Het zou mooi zijn als ik ergens een weekje tegen kost en inwoning kon werken.........
De eerste dag na het vertrek van Laurien liep ik langs een Agriturismo. Stijlvol, beetje chique. Voor de poort getwijfeld of ik durfde te vragen of ik daar iets kon betekenen, schroom overwonnen en het terrein opgegaan. Via tuinman en kokkin bij de eigenaresse terecht gekomen, allemaal heel open en vriendelijk. Ze vond het heel jammer dat ze niets voor me kon betekenen ivm strenge regelgeving/vergunningskwestie maar adviseerde me om bij kleinere boerderijen te proberen. Ik werd direct getrakteerd op koffie, water en cake op hun elegante terras en had totaal niet de indruk dat ik een rare of te brutale vraag had gesteld.
Enkele kilometers verder was het raak! Ik zit nu voor een dikke week bij Linda en haar familie. Een klein Agriturismo met 5 appartementen plus zwembad midden in het groen. Ik slaap in een tent en help wat mee met koken/keuken, heb vanmorgen de rand van het zwembad schoongemaakt en geholpen met het schoon-en op ordemaken van de appartementen voor de nieuwe gasten. Veel Nederlanders trouwens!
Zo zie je maar wat er soms mogelijk is. Ik heb natuurlijk ook wel een beetje geluk gehad. Maar als ik het niet geprobeerd had .............
Deze wending geeft mij direct een inkijk in het Italiaanse leven. Uniek toch. Zeer luidruchtig, temperamentvol en gastvrij . Familie en vrienden komen en gaan. Werken en eten mee en het leven vindt buiten plaats. Heel leuk dat ik dit mee kan pikken.
Dus over een week hervat ik het lopen en begint echt het laatste deel. Zo'n 300 km, ruim twee weken en dan kom ik op 22 augustus in Rome aan.
Corstiaan en ik vliegen de 28ste terug naar Nederland.

Foto’s

4 Reacties

  1. Yvonne:
    31 juli 2016
    Wat lekker dat je zo genoten hebt samen met laurien. En joyce ik blijf je dapper vinden. Diep respect voor je. En ik schreef het al eerder maar dan nu echt de laatste kilometers. Geniet daar van. En natuurlijk wil ik graag al je avonturen horen als je terug bent. Er ligt uiteindelijk nog een halve Annie M.G. Hier op je te wachten. Lieve groet en veel succes nog de laatste km's
    Yvonne
  2. Enny:
    1 augustus 2016
    Hoi Joyce,
    Wat gaaf dat je een weekje tussen en met de Italianen kan werken en leven. Dat zal vast leuk en bijzonder zijn. Goed en dapper gedaan, trouwens!
    Veel plezier en tot de volgende keer. Groetjes,
    Enny
  3. Andries en cocky:
    2 augustus 2016
    Hallo Joyce,
    We staan verbaasd dat het allemaal zo snel gaat. In relatief korte tijd beleef je
    veel avonturen. Fijn dat Laurien is geweest. Nu is het einddoel in zicht en heb je de datum van terugkomst al vastgelegd. Nog heel veel goede wandeldagen toegewenst en een fijne tijd in Rome met Corstiaan. Groetjes van Andries en Cocky.
  4. Ivette van Houdt:
    6 augustus 2016
    Hoi Joyce,
    Jeetje wat een belevenis en mooi avontuur maak jij mee. Geweldig om te lezen. Dapper en krachtig ben je!
    Geniet van de laatste weken.
    Lieve groeten,
    Ivette