Hoog(s) tepunt
Als ik in het verleden aan een voettocht naar Rome dacht had ik daar altijd een prachtig beeld bij van frisse groene alpenweiden, een strak blauwe hemel en een onbezorgd huppelende jonge vrouw. Zeg maar zoals in de chocolade of kwarkreclames.
Natuurlijk kon ik ook wel bedenken dat de werkelijkheid zo niet is, maar toch.
Nou, ik ben over de alpen gekomen. Grijs, nat, koud.
S'morgens om 8.30 vertrokken en met droog weer eerst begonnen aan een flinke klim door het bos. Vervolgens steeds meer open stukken met grote brokken steen. Rond het middaguur begon het te regenen. Korte pauze in de luwte van een oude berghut en daarna werd het zwaar. Steeds moeilijker om het spoor te vinden, over grote steenpartijen heen, steeds meer water, onvermijdelijk natte voeten, uiteindelijk sneeuw en steeds meer wind. Het werd echt een barre tocht. Door de afwezigheid van een pad, de stenen en de vermoeidheid verloor ik ook vaker mijn evenwicht en ben een aantal malen gevallen. Gelukkig niet echt bezeerd. Af en toe wist ik niet meer hoe ik mijn voeten moest neerzetten en omdat ik in de sneeuw al was weggezakt en uitgegleden heb ik er letterlijk door gekropen! Kon er zelf nog wel om lachen; moet een belachelijk gezicht zijn geweest.
Uiteindelijk door en door nat, koud en uitgeput om 18.30 aangekomen in de berghut. Ik was natuurlijk de enige gek die te gast was en overzag heb ik ook niemand gezien. Zo blij dat ik binnen was. Aardige student heeft voor mij gekookt en de kachel opgestookt.
Maar Italië is dus bereikt. Nu al weer een paar dagen goed weer en direct de Italiaanse sfeer. Langs het Comomeer is prachtig. Genieten.
Morgen verwacht ik Monique, David en de kinderen hier te treffen. Daar kijk ik naar uit!
Groetjes Joyce
Natuurlijk kon ik ook wel bedenken dat de werkelijkheid zo niet is, maar toch.
Nou, ik ben over de alpen gekomen. Grijs, nat, koud.
S'morgens om 8.30 vertrokken en met droog weer eerst begonnen aan een flinke klim door het bos. Vervolgens steeds meer open stukken met grote brokken steen. Rond het middaguur begon het te regenen. Korte pauze in de luwte van een oude berghut en daarna werd het zwaar. Steeds moeilijker om het spoor te vinden, over grote steenpartijen heen, steeds meer water, onvermijdelijk natte voeten, uiteindelijk sneeuw en steeds meer wind. Het werd echt een barre tocht. Door de afwezigheid van een pad, de stenen en de vermoeidheid verloor ik ook vaker mijn evenwicht en ben een aantal malen gevallen. Gelukkig niet echt bezeerd. Af en toe wist ik niet meer hoe ik mijn voeten moest neerzetten en omdat ik in de sneeuw al was weggezakt en uitgegleden heb ik er letterlijk door gekropen! Kon er zelf nog wel om lachen; moet een belachelijk gezicht zijn geweest.
Uiteindelijk door en door nat, koud en uitgeput om 18.30 aangekomen in de berghut. Ik was natuurlijk de enige gek die te gast was en overzag heb ik ook niemand gezien. Zo blij dat ik binnen was. Aardige student heeft voor mij gekookt en de kachel opgestookt.
Maar Italië is dus bereikt. Nu al weer een paar dagen goed weer en direct de Italiaanse sfeer. Langs het Comomeer is prachtig. Genieten.
Morgen verwacht ik Monique, David en de kinderen hier te treffen. Daar kijk ik naar uit!
Groetjes Joyce
Fijn dat je wat dierbare om je heen gaat krijgen komende dagen. Geniet daar lekker van en geeft je vast ook mentale support.
Op naar de laatste kilometers!! Weet dat ik aan je denk en veel bewondering heb voor wat je doet.
Warme groet Yvonne
Aan de overkant van Lierna zijn wij vaker op vakantie geweest. Maar dan wel met de auto natuurlijk.
Hou vol. Het ergste is nu voorbij.
Groeten,
Syl en Paul
Wat fijn dat je ons uitgerekend vandaag een mail bezorgt. Nu kunnen we je tóch feliciteren. Van harte proficiat! eigenlijk met beide dingen: je verjaardag en de oversteek van de Alpen. Van je verhaal over onvindbare markeringen, sneeuwvelden, uitglijden en vallen krijg ik rillingen. Ik ben erg blij te lezen dat je toch aangekomen bent.
Ik wens je zonnige dagen toe in Italië. Liefs,
Enny
Groet van Mieke en Fred
gelopen / geklauterd / gekropen / gevallen. Hoe wist je dat je op de juiste weg was, had je een kompas, waren er richtingwijzers, zo met niemand in de buurt.
Gelukkig bereikte je de berghut en wat een fijn vooruitzicht Monique en David en de kleintjes te zien, met wat betere weerberichten.
Liefs en groetjes en een goed vervolg van de reis.
Andries en Cocky
Doe ze maar veel groetjes van mij!
Gelukkig is je barre tocht door de slechte weersomstandigheden goed afgelopen,wel n hele ervaring he... !!! Ik hoop dat je nu lekker kunt gaan genieten van t mooie weer,heb je verdient hoor.Gaat t nu beter met je been???
Nog n hele goede reis en veel plezier!!!!
Veel groetjes en n knuffel van mij
Liefs,Mieke!!!☀️