Povlakte gepasseerd
1 juli 2016 - Medesano, Italië
Het is inmiddels a way of living, dagelijks te voet verder. Na een aantal dagen samen met
Monique en David met de kinderen de tocht weer voortgezet. Het was fijn dat de kinderen er waren. En getroffen met het weer! Vertrek was heel raar en de eerste dag heb ik regelmatig achterom gekeken naar de berg waar zij nog een paar dagen zouden blijven.
Heb mijn weg vervolgd langs de rivier de Adda. Natuurpark met goede wandelpaden. Leuke plaatsen aangedaan. Daarna werd het moeilijk om fiets-of wandelpaden te vinden. Veel langs provinciale wegen moeten lopen met veel verkeer. Dat was niet prettig. Uiteindelijk op de Povlakte aansluiting gevonden met de officiële via Francigena (Pelgrimsweg). Die ga ik nu min of meer volgen naar Rome. Heb de laatste dagen al een aantal pelgrims ontmoet. Leuk om je verhaal mee te delen. Ook gunstig zijn de pelgrims onderkomens hier. Eenvoudige voorzieningen tegen lageprijs of gift. Het lukt niet altijd, maar tot twee keer toe trof ik er een en dat leidde tot leuke ontmoetingen met vreemden. Ik merk dat ik nogal wat ontzag oogst door mijn leeftijd en het feit dat ik alleen reis: een oudere Italiaanse vrouw kust mij spontaan op straat, een Zwitser staat erop mijn avondeten dat ik samen met hem geniet te betalen, in een Agriturismo mag ik noch voor het eten, noch voor de slaapplaats betalen en onderweg spreken de mensen je regelmatig aan voor een praatje. Gisteravond met twee jonge Duitse vrouwen gegeten. Direct leuke gesprekken.
Ik merk dus wel dat ik op de pelgrims route zit. Zeker met al deze ontmoetingen, die zo relaxed zijn omdat er niets vanaf hangt, maar ook in de weken daarvoor geen eenzaamheid ervaren.
En inmiddels ben ik de Po en de Povlakte overgestoken en bevind ik me in de eerste heuvels van de noordelijke Appenijnen. Laatste dagen wel moeten afzien vanwege de temperaturen van ruim boven de 30 graden.
Als ik de Appenijnen ben overgestoken probeer ik nog een uitstapje te maken naar de Cingue Terre. Ik houd jullie op de hoogte!
Monique en David met de kinderen de tocht weer voortgezet. Het was fijn dat de kinderen er waren. En getroffen met het weer! Vertrek was heel raar en de eerste dag heb ik regelmatig achterom gekeken naar de berg waar zij nog een paar dagen zouden blijven.
Heb mijn weg vervolgd langs de rivier de Adda. Natuurpark met goede wandelpaden. Leuke plaatsen aangedaan. Daarna werd het moeilijk om fiets-of wandelpaden te vinden. Veel langs provinciale wegen moeten lopen met veel verkeer. Dat was niet prettig. Uiteindelijk op de Povlakte aansluiting gevonden met de officiële via Francigena (Pelgrimsweg). Die ga ik nu min of meer volgen naar Rome. Heb de laatste dagen al een aantal pelgrims ontmoet. Leuk om je verhaal mee te delen. Ook gunstig zijn de pelgrims onderkomens hier. Eenvoudige voorzieningen tegen lageprijs of gift. Het lukt niet altijd, maar tot twee keer toe trof ik er een en dat leidde tot leuke ontmoetingen met vreemden. Ik merk dat ik nogal wat ontzag oogst door mijn leeftijd en het feit dat ik alleen reis: een oudere Italiaanse vrouw kust mij spontaan op straat, een Zwitser staat erop mijn avondeten dat ik samen met hem geniet te betalen, in een Agriturismo mag ik noch voor het eten, noch voor de slaapplaats betalen en onderweg spreken de mensen je regelmatig aan voor een praatje. Gisteravond met twee jonge Duitse vrouwen gegeten. Direct leuke gesprekken.
Ik merk dus wel dat ik op de pelgrims route zit. Zeker met al deze ontmoetingen, die zo relaxed zijn omdat er niets vanaf hangt, maar ook in de weken daarvoor geen eenzaamheid ervaren.
En inmiddels ben ik de Po en de Povlakte overgestoken en bevind ik me in de eerste heuvels van de noordelijke Appenijnen. Laatste dagen wel moeten afzien vanwege de temperaturen van ruim boven de 30 graden.
Als ik de Appenijnen ben overgestoken probeer ik nog een uitstapje te maken naar de Cingue Terre. Ik houd jullie op de hoogte!
Alle ontmoetingen met andere reizigers of zo'n spontane zoen; heel erg leuk voor je. Fijn ook dat het je zo goed afgaat.
Hartelijke groeten
en buon viaggio,
Enny
Laatst op Arte een mooie docu gezien over de Cinque Terra. Wijngaarden en
ydillische plaatsjes. Je moet daar echt een lekker glas wijn nemen en breng maar een toast uit op ........... liefs van Andries en Cocky
Het einde komt in zicht. Moet je eerlijk bekennen dat ik nadat je bij mij weg bent gegaan in Maastricht wel even de twijfel gehad hebt of je tot in Italië zou komen. Maar zie hier zoals ik al eerder schreef een dappere, stoere vrouw met een ijzeren wil en doorzettingsvermogen. Ik heb bewondering voor je en diep respect dat je dit avontuur in je eentje bent aan gegaan. En dat dit met spontane zoenen, kopjes koffie en een heerlijke gratis maaltijd beloond wordt is super.
Geniet nog van je laatste km's .
Warme groet vanuit een herfstig Maastricht.
Yvonne
Nou nog even doortrippelen!
Succes de komende tijd.
Liefs,
Bart en Ivette